2006
Ο κτιριακή σύνθεση αναπτύσσεται σε σχήμα «Γ». Η συνθετική προσέγγιση επιθυμεί να διασπάσει και να ανασυνθέσει τον ακάλυπτο του οικοπέδου σε τμήματα διαφορετικών χωρικών ποιοτήτων προκειμένου έτσι να δημιουργήσει την απαραίτητη διαβάθμιση από το δημόσιο προς το ιδιωτικό και από τον εξωτερικό προς τον εσωτερικό χώρο και αντίστροφα. Η είσοδος γίνεται στην εξωτερική πλευρά του κτιρίου μέσω ράμπας. Ο χώρος διημέρευσης της κατοικίας αναπτύσσεται σε συνέχεια της εισόδου. Κατά τον άλλο άξονα τοποθετείται η κατακόρυφη κίνηση του κλιμακοστασίου, ο χώρος εστίασης μαζί με την κουζίνα και τους βοηθητικούς της χώρους. Η σκόπιμη επιμήκυνση των κινήσεων και κατ’ επέκταση του κτιριακού όγκου αποβλέπει τόσο στην αίσθηση ενός κτιρίου πολύ μεγαλύτερου απ’ ότι στην είναι πραγματικότητα, όσο και στην δημιουργία μίας κτιριακής εσοχής, ενός ενδιάμεσου εξωτερικού χώρου ο οποίος αποτελεί φυσική προέκταση των εσωτερικών χώρων και δημιουργεί ποιότητες εσωτερικής αυλής – αιθρίου ανοικτού στην μία του πλευρά. Στον όροφο, στα δύο άκρα του κτιριακού όγκου βρίσκονται οι χώροι ύπνου του γονέων και των παιδιών αντίστοιχα. Έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να είναι λειτουργικά ανεξάρτητοι.

 

 

 

 

 

 

 

 


info