Δύο λόγια για το πώς βλέπουμε τον ρόλο μας ως αρχιτέκτονες και το πώς ασκούμε αυτό το οποίο αποκαλούμε αρχιτεκτονική. Πάνω  απ’ όλα, απολαμβάνουμε τον σχεδιασμό. Αντλούμε ευχαρίστηση από αυτό που κάνουμε. Θέλουμε να προσφέρουμε κάτι το οποίο με απλά λόγια να είναι όμορφο αλλά και λειτουργικό. Ακόμα πιο πολύ επιθυμούμε αυτό το οποίο σχεδιάζουμε να είναι χρήσιμο και να ευχαριστεί αυτούς για τους οποίους προορίζεται. Αγαπάμε τις καθαρές γραμμές, τις καθαρές επιφάνειες γνωρίζοντας την αλληλουχία σκέψεων και ενεργειών που οδηγεί σε αυτές τις ποιότητες.
Ο σχεδιασμός απαιτεί μία αφορμή. Ένα έναυσμα. Αυτό άλλοτε επινοείται και άλλοτε δίνεται από τον μελλοντικό κάτοικο ο οποίος θα διατυπώσει με τον ιδιαίτερο τρόπο του  τις ανάγκες. Σχεδιάζουμε λεπτομέρειες και δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτές. Είναι ο τρόπος μας να βλέπουμε και να αντιλαμβανόμαστε ότι μας παριβάλλει. Πιστεύουμε επίσης ότι είναι αυτές οι οποίες καθορίζουν την ποιότητα των όποιων σχέσεων. Είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο επιθυμούμε να επιβλέπουμε τα έργα μας. Σχεδιάζουμε με την ίδια φροντίδα τα μικρά και τα μεγάλα έργα. Κάθε  έργο τροφοδοτεί το άλλο επικοινωνεί με κάποιο τρόπο. Επιδώκουμε αυτήν την συνέχεια. Ο περιορισμός του κόστους έχει εξελιχθεί σε δόγμα σχεδιασμού. Οδηγεί πλέον και εξελίσσει τις αισθητικές αντιλήψεις ενώ διαμορφώνει και τροποποιεί τις υπάρχουσες νοοτροπίες. Με έναν περίεργο τρόπο διευρύνει τα όρια πειραματισμού τα οποία δοκιμάζουμε από τον σχεδιασμό ενός σύνθετου έργου μέχρι αυτήν ενός αντικειμένου.